| Главная » Файлы » Өлеңдер » Абай Құнанбай |
Тәңірбердіге
| 02.08.2013, 16:25 | |
Байсып, паңсып,
Көрінгенге бәлсіп, Өзі ғана келгендей, Дүниеге жансып. Маң-маң басып, Мен-мендігі асып, Мал бітті деп, көңілі Көтеріліп тасып. Бай-бай десе мастанып, Мың теңгесін жастанып, Ешкім тимей өзіне, Ағайынға қастанып. Өз тамағым тоқ деп, Басымда қайғы жоқ деп, Жақыны аттан жығылса, Жаны ашымай "шоқ” деп. Бай-еке десе, елігіп, Қайырсыз малға желігіп, Кеудесінен буынып, Пыс-пыс етіп демігіп. Өтірік жала жабады, Біреуге көр қазады. Отырғанда үйінде, Ылдидың төрін алады. Өтірік, өсек, дау десе, Бәйге атындай шабады. Қолыңнан келер түк те жоқ, Осының маған болды кек. | |
| Просмотров: 1027 | Загрузок: 0 | Рейтинг: 0.0/0 | |
| Всего комментариев: 0 | |